Zwą mnie Obibok i jestem smokiem, lecz nie zabijam nikogo wzrokiem,nie zieję ogniem i nie przerażam,jak to się innym smokom przydarza.Nikt patrząc na mnie, nie krzyczy: „rety!”,bo we mnie drzemie dusza poety,bo ze mnie smoka przypadek rzadki,co wierszowane pisze zagadki. Do zabawy zaproś koniecznie kolegów i koleżanki albo najbliższych.Smok Obibok